Curlingouders?

Daar gaat ze. Je dochter van 16, die vindt dat ze al heel volwassen is en jij vindt dat niet.
Daar gaat ze, op weg.
Naar eigen ervaringen.
Eigen fouten mogen maken.
Eigen oplossingen bedenken.
Eigen keuzes maken.
Haar eigen kant op.

Daar gaat ze. En jij staat achter haar. Jullie verbinding is er. Ze hoeft maar achterom te kijken en je bent er. Hoe moeilijk is het, om vertrouwen te hebben? Al vanaf de zwangerschap voel je de liefde voor jouw kleintje. Wil je zorgen, wil je er zijn. Wil je dat je kleintje het fijn heeft. Lekker mag groeien. Zelfvertrouwen heeft. Wij willen dat regelen, vanuit liefde. We willen voorkomen dat ze gepest gaat worden. Voorkomen dat ze zich niet goed voelt, niet lekker in haar vel zit. Daar willen we alles wel voor geven! En doen. Zij mocht bij ons komen, wij hebben haar gewenst. Wij willen zorgen, en regelen, en behoeden. Dat is ons oerinstinct.

Van nature voel je je verantwoordelijk voor je kind. Dat is ook de natuur en je oerkracht. Maar we kunnen erin doorslaan. Dan word je een curlingouder! Je veegt de weg voor haar schoon, haalt de nare brokken weg, zodat ze door kan gaan. Vanuit goede bedoelingen, vanuit liefde. Maar als je je nou eens beseft, dat we onze kinderen eigenlijk te leen hebben? Dat ze van zichzelf zijn, en wij voor veiligheid en een goede basis kunnen en mogen zorgen? Als een kind speelt voelt het zich veilig. Voel je je veilig, dan ga je vol zelfvertrouwen de wereld in. Maar als je jouw angsten projecteert op je kind, geef je angst mee. Vanuit een soort van wantrouwen. We hebben onze kinderen te leen! Dus bedenk je je, wat geef ik mijn kind mee zodat het zelf zijn leven (liefst zo gelukkig mogelijk) kan leven? Juist ja, het gezegde: “Leer mij het ZELF te doen”.

En daar hoort het bij dat ze:
Eigen ervaringen meemaakt.
Eigen fouten maakt.
Eigen oplossingen bedenkt.
Eigen keuzes maakt.
Haar eigen weg kiest.

En wat een kadootje, dat jij als ouder dan achter haar staat. Dat je veiligheid biedt, en zekerheid. Dat je er altijd voor haar zult zijn, ook al is ze aan de andere kant van de wereld! Zie het maar gewoon voor je, jullie lijntje. Want als je haar te veel beschermt, haar beklemd, haar achterna zit, zal ze zich afhankelijk opstellen of zich van je af keren. Leer haar het ZELF te doen. Je dochter voor je uit. Haar eigen weg kiezend. In verbinding met jou…